Το Παράξενο Πιρούνι

Το Παράξενο Πιρούνι δεν είναι βίγκαν αλλά του αρέσει να δημιουργεί βίγκαν πιάτα που δοκιμάζοντάς τα διαπιστώνει χαρούμενο πως βγήκαν νοστιμότερα από την πρωτότυπη μη βίγκαν εκδοχή τους! Αυτό λοιπόν συνέβη και με τις μελιτζάνες που βλέπεις και το Παράξενο Πιρούνι δεν κρατιέται να μη σου πει την ιστορία τους!

Οι κλασικές μελιτζάνες παπουτσάκια πάντα φαινόταν πολύ βαριές στο Παράξενο Πιρούνι. Έχοντας και περίσσευμα στραγαλιών μισής κούπας περίπου από το επικό στραγαλοπαγωτό της προηγούμενης ανάρτησης, ο "κιμάς" στραγαλιού έλαμψε σαν ιδέα στο γόνιμο παραξενοπιρουνίσιο μυαλό και αμέσως έγινε πράξη!

Τα στραγάλια όπως και στη συνταγή για το παγωτό, έτσι κι εδώ πρέπει να μουλιάσουν σε βραστό νερό για μια μέρα για να γίνουν πιο μαλακά. Την επόμενη μέρα, το Παράξενο Πιρούνι τα σούρωσε (όχι εντελώς) και με λίγο από το νερό όπου μούλιαζαν τα άλεσε  στο multi. Σε κατσαρολάκι με ελάχιστο ελαιόλαδο το Παράξενο Πιρούνι τσιγάρισε ένα κρεμμύδι και μια σκελίδα σκόρδου τριμμένα στο multi κι αυτά, ύστερα σώταρε και μια μίνι ατομική συσκευασία πελτέ ντομάτας (70 γρ. καθαρό βάρος), πρόσθεσε 2/3 κούπας νερό περίπου κι όταν έβρασε έβαλε τα αλεσμένα στραγάλια, ένα φύλλο δάφνης, 2 - 3 καρφάκια γαρίφαλλο, μια καυτερή αποξηραμένη πιπερίτσα, μισή περίπου κουταλιά της σούπας πάπρικα γλυκιά και μερικά φυλλαράκια φρέσκου βασιλικού κι άφησε το μίγμα να σιγοβράσει σκεπασμένο.

Όσο η σάλτσα έβραζε, το Παράξενο Πιρούνι είχε πλύνει και κόψει κατά μήκος στη μέση δύο μέτριες φλάσκες μελιτζάνες. Χάραξε με πριονωτό μαχαιράκι χιαστί γραμμές στην επιφάνειά τους, άλειψε με ελαιόλαδο και τις έψησε στο φούρνο στις αντιστάσεις στους 200 βαθμούς μέχρι η επιφάνεια τους να γίνει ελαφρώς καφέ, περίπου για 20 λεπτά.

Το Παράξενο Πιρούνι δυνάμωσε τη φωτιά, ξεσκέπασε την κατσαρόλα και άφησε τη σάλτσα του να "στύψει", να μείνει δηλαδή μόνο με το λάδι και τα υγρά να εξατμιστούν, ανακατεύοντας με προσοχή και τακτικά με ξύλινη κουτάλα. Όταν σάλτσα στραγαλιού και μελιτζάνες είχαν κρυώσει, το Παράξενο Πιρούνι ετοίμασε πανεύκολα και τη βίγκαν μπεσαμέλ ταχινιού.

Σε μισό ποτήρι κρύο νερό, το Παράξενο Πιρούνι διέλυσε εντελώς ανακατεύοντας καλά με κουταλάκι ένα φακελάκι άνθος αραβοσίτου βανίλια χωρίς ζάχαρη (αυτό που θέλει βράσιμο για να γίνει κρέμα). Στην κατσαρόλα του είχε βάλει μισό λίτρο φυτικό ρόφημα βρώμης άγλυκο (περίσσευμα από το στραγαλοπαγωτό κι αυτό) και σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς με σύρμα έφτιαξε μια σφιχτή κρέμα ρίχνοντας το ποτήρι με το νερό και το άνθος αραβοσίτου. Πρόσθεσε αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο και σκόρδο σκόνη και αποσύροντας την κατσαρόλα από την εστία πρόσθεσε και 2 - 3 κουταλιές από το αγαπημένο του ταχίνι ολικής άλεσης ανακατεύοντας καλά να γίνει μια ωραία, ομογενοποιημένη μπεσαμέλ.

Όταν η μπεσαμέλ έγινε χλιαρή, το Παράξενο Πιρούνι μοίρασε στην επιφάνεια κάθε ψημένης μισής μελιτζάνας τον "κιμά" στραγαλιού και κάλυψε με μπεσαμέλ. Η μπεσαμέλ περίσσεψε αλλά θα "ανακυκλωθεί" σε άλλη συνταγή ασφαλώς! Αυτό βέβαια αν δε φαγωθεί σε κατάσταση επείγουσας λιγούρας με το κουτάλι, καθώς είναι πεντανόστιμη! 😋

Και τέλος, το Παράξενο Πιρούνι έψησε στον αέρα στους 180 βαθμούς αυτή τη φορά τις μελιτζάνες για λίγο ακόμα, μέχρι η επιφάνεια από την μπεσαμέλ να κάνει ελαφρά σκασίματα και να γίνει λίγο πιο καστανή.

Υπέροχο νηστίσιμο πιάτο, με βαθιά, πλούσια γεύση, μερακλίδικο αλλά και ταυτόχρονα τόσο θρεπτικό και με λίγες θερμίδες! Φάε μαζί και πράσινη σαλάτα και είσαι κομπλέ, έτοιμος όπως είναι και το Παράξενο Πιρούνι άλλωστε, για νέες περιπέτειες!